5 Aralık 2007 Çarşamba

Ayıpsa Ayıp Olsun

Munhasır hakkıma özenle sectigim davranıs silsileleri -ki beni durdurmaz hic bir zat- gözumu burur haz , gösteriş ile takayık şehvetler . Dozaşsız bir şuhu bulurum, yoluma baş koyarım. Bunu yapıcak adam yoktur benden ziyade. Kemdimi şehvetlendire şehvetlendire değirmen ederim. Eylerim tarumar kendimi bu değirmen taşında. O vakit suyu bile ben taşırım değirmene. Birden cok binden az işlevim var mirim. Sen görmesen hissetmesen ben niye varım.
Ben bunları yaparım ayıptır ama laiktir. İtinayla belirtirim;

İşerim ben balkondan , camdan... Gorulsede ört pas edilir cogu zaman. Kendisiyle karsı karsıya gelir goren zat, benden ziyade kendinden ürker. N'eylesin camdan işeyen adamı.Ama bilmez Bi çıkar gözetmeden işedimi. Üşengeçlikten gelir bu mealim.Katmeriyesi ki
ramazanda pek bi etklidir bu yontem. Kepaze ederim adamı. Gecemez evin önunden malum-u zat ole kala kalır. Yağmursuz havada deşerim kuyunu akıtırım pekmezini ey davulcu. Burdan sesleniyorum macera arayan davulculara buyrun gelin. Gelin ki beni hissedin.

Hiç yorum yok: